Í gær leið mér eins og ég væri föst inn í annarra manna martröð þar sem ég hefði enga möguleika á að vakna upp úr af eigin sjálfræði. Ég varð bara að sita stjörf af skelfingu með taugarnar þandar, þurrar kverkar og hjartað á þeysireið út úr brjóstinu og vona að martröð þessa annarra manna næði sínum hæðstu hæðum svo hún leystist upp og ég yrði frjáls.
Auðvitað gerði hún það..........
markmið mánaðarins: ...Hefja ástundun líkamsræktunnar...
menningarmarkmið mánaðarins: ..lesa og horfa á allt sem tengist Gnarr..
ómenningarmarkmið mánaðarins: ...prjóna mér lopapeysu...
No comments:
Post a Comment
þú mátt tala hafrún