óskastund...

Stjörnurnar umvefja mig og ég þær....

Hér má telja svörtu blettina á himninum og stjörnuhröpin láta ekki á sér standa.  Ég er búin að standa úti og góna upp í loftið eins og ég hafi aldrei séð þetta og í augnablikinu líður mér þannig.  Hvernig nennir nokkur maður að búa undir mengunarhjúp höfuðborgarinnar þar sem ekkert sést og ekkert gerist.

Eitt af því sem mun standa á miðanum mínum um hvernig maður eigi að verða á vegi mínum einhvern daginn er:

-hann á að kunna flesta texta þess sem þegar er búið að syngja og syngja fyrir mig í tíma og ótíma...

-hann á að búa undir stjörnubjörtum himni

-hann á að vera grænmetisæta  

og

-honum á að þykja vænt um fólk

Ég held meira að segja að ég ætla að flytja til hans eftir að hann er búin að finna mig.