Eitt af því fáa sem ég gerði var að athuga hvers vegna sjúkraliðarnir á minni deild fái ekki greidda fæðispeninga og hvort LSH sé stætt á því.
Svo fór ég í Röstina til að fjárfesta í riffiltösku til að geta mætt með riffilinn á skotsvæði. Það er víst ólöglegt að veifa skotvopnum á almannafæri.
Á Saffran í Glæsibæ hitti ég vinkonu mína sem einu sinni gætti Múlaskála en gerir ekki enn. Við töluðum um bútasaum, teikningar og vinnu.
Á skotsvæði SR lét ég karlana algjörlega tala mig inn á að vera félagsmaður félagsins. Ég var bara nokkuð hittin á 25 metra færi. Eftir það fór hittni mín að láta á sjá.
Svo fórum við skotfélagsmenn malagryfjanna á Saffran í Glæsibæ.
Þar var einhver búin að merkja mér borð...
No comments:
Post a Comment
þú mátt tala hafrún