bleikt

Ég er að missa mig í apríkósuáti núna.....

Annars var lífið þannig að ég kom við í Erninum til að athuga hvort þeir væru nokkuð búnir að taka hjólið sem ég var með í láni í pant þar sem ég var ekki búin að sækja það.   (Þeir áskila sér réttindum til að eiga hjól sem ekki eru sótt innan þriggja mánaða úr viðgerð hjá þeim).   Strákarnir á staðnum voru fljótir að skella fram þeirri staðreynd að hjólið væri þeirra ef það væri á staðnum og að hjólið væri löngu farið í ruslið eða eitthvað.  Eftir að ég var búin að bera mig aumlega og elta einn þeirra á röndum tvær ferðir um svæðið, fann hann hjólið og ákvað að það mætti vera mitt.   Ég brá auðvitað báðum höndum utan um hann þar sem hann stóð í sakleysi sínu og faðmaði hann þétt....

Svo núna er stofan mín full af hjóli......

Húseigendur eru fluttir og nýi leigjandinn fluttur inn.  Áður en þau fluttu, bankaði gaurinn á hurðina og færði mér lykil af íbúðinni sem tilheyrir mér.   Hann stóð lengi og góndi á mig eins og hann hefði aldrei séð konu í náttkjól með kodda í fanginu seinni part dags.  Það var ekki laust við að ég finndi fyrir feimni.  Svo þegar ég flissaði feimnislega og sagði: .. er allt í lagi?..  hristi hann af sér gónið og sagði:  ..já, já ég var bara að spá í því að þetta er síðasti lykillinn sem ég máta og hann passar..  

...what ever...

Í gærkvöldi aftur á móti kom gellan niður og rétti mér línbunka um leið og hún sagði:  ..gardínur handa þér, allt í stíl..

Ég er ekki frá því að þetta sé svolítið bleikt....

Í gær fór ég í sjóinn, gekk í Esjunni, sveik Toppmanninn um samveru við mig og talaði í símann um Gunnar Nelson,  Doug Stanhope og Louis ck's Eddie Megavideo.

Í dag spái ég í því sem ég lærði í vikunni og hvort eitthvað vit sé í því......

Svo er það spurning hvort Smalinn nái í mig eða ekki....